RPGamerz

Mija rok od Wielkiej Wojny o Pierścień. Wojownicze ludy Umbaru, Rhun i Khandu wróciły na swoje wschodnie ziemie. Zrujnowane ziemie ludzi powoli odradzają się. Spalony Shire liże rany po wtargnięciu Sarumana. Mrok powoli opuszcza Śródziemie. Demobilizacja armii nastąpiła bardzo szybko. Wojownicy rozeszli się po traktach i rozproszyli się po ziemiach Śródziemia. Minął czas wielkich wojowników, dowódców i bohaterów. Znów nadeszła szara rzeczywistość. Karczmy ponownie napełniły się ludźmi. Pijaczyny, poszukiwacze przygód, ochroniarze. Wśród nich znaleźliście się i wy.

zebrała się grupka awanturników, którzy nawet nie spodziewali się, że to początek największej w ich życiu przygody

Już na podjeździe do karczmy słychać zgiełk. Krzyki, muzyka i tańce. Najzwyczajniejsze zajęcia mieszkańców prowincji. Budynek prezentował się okazale. Strzeliste kształty dachu podwyższały konstrukcję, a okna przez które na podwórze dostawały się smugi światła, idealnie z nimi współgrały przybierając wydłużone kształty. Woń piwa roznosiła się już przy drążkach do przywiązywania koni. Potężne drzwi, o dziwo ulegały nad wyraz łatwo. Pokój biesiadniczy był ogromnym holem na bazie kwadratu. W czterech równo od siebie oddalonych miejscach na przekątnych tej figury stały ogromne, drewniane kolumny na których usadowione były ogromne lampy. Jakby na dodatek z sufitu zwisały mniejsze świeczniki, które kołysały się jednostajnie. Cała karczma była zapełniona. Zaraz naprzeciwko wejścia na przeciwległym końcu pomieszczenia, rozciągnięty na całą jej długość ustawiony był bar. Barczysty karczmarz wprawną ręką rozdawał piwo i basowym głosem uspokajał awanturników. W powietrzu unosi się zapach pieczonej wieprzowiny. Zaraz obok drzwi przylegając do ściany wyrastają schody na piętro. Mieszanina kulturowa, która rzuca się w oczy zaraz po wejściu idealnie oddaje nazwę karczmy. "Pełny gar". Tutaj bawią się wszyscy niezależnie od rasy i statutu społecznego. Oczywiście po zapłaceniu.

HALDIR I VATRAS
Siedzicie w rogu karczmy za schodami. Na przeciwległych końcach stołu . Vatras tyłem do wszystkich, a Haldir przodem. Haldir pamięta Vatrasa odkąd był dzieckiem - był przez niego wychowany, karmiony i inne bzdury. Zresztą nieważne.. Wojownik obserwuje sytuację popijając sobie piwo. Nic nadzwyczajnego. Przez lata treningu widział już tyle, że sam nie wie co mogłoby go zaszokować. Dla magika jest to tylko krótki postój. Tylko kolejny przystanek na drodze do niszczenia ciemności. To właśnie cel ten dwójki. W czasie Wojny o Pierścień ukryliście się, bo wpływ Saurona był zbyt duży. Teraz zagrożenie minęło, a wy dalej gonicie przeznaczenie...
ELENSAR
Po ciężkiej robocie ciepła strawa i dobry trunek odprężają. Jesteś raczej samotnikiem. Żyjesz na uboczu - w lesie otaczającym Minas Thirith. Polujesz na zwierzynę, a później część z tego sprzedajesz na bazarze. Monotonia. To właśnie dlatego kochasz takie chwile jak te. Nikt nie zwraca uwagi jak pożerasz kolejny kawałek udźca. Chciałbyś żyć u boku innych elfów ale wypędzono cię za splamienie kapłanki. Młodzieńcza głupota nie pozwoliła ci odpłynąć z Elrondem do lepszej części Ardu.
HAZARD
Nogi już tak bolały, że musiałeś tu wejść. Tak długo szedłeś, że nawet nie pamiętasz skąd. Rodzina wypędziła cię z majątku za pijaństwo. Dla ciebie to nie jest hańba. To raczej hobby. Pijesz ze wszystkimi i wszystko. Aż dziwne, że do tej pory nikt cię nie otruł. Siedzisz na środku sali i opowiadasz kolejne coraz głupsze anegdoty z podróży. Niektóre są wymysłem, ale to nic. Dopóki stawiają kolejne kufle możesz opowiadać. Sakwa wypchana i nie wypuszczę ani jednego talara - twoje ulubione powiedzonko i motto.

Wśród tego całego gwaru można było usłyszeć trzaśnięcie drzwi. Do karczmy mocnym, zdecydowanym krokiem wszedł krasnolud w ciężkiej, pozłacanej zbroi. Zaraz po nim zza drzwi wkroczył rosły i smukły młodzian. Rozejrzeli się. Krasnolud spojrzał na chłopaka, ten kiwnął głową. Piwo dla wszystkich - krzyknął do barmana "złoty" wojownik. Cały zgromadzony tłum zawiwatował na część nowych gości. Obaj usiedli zaraz obok baru i rozmawiali o czymś z karczmarzem. Po chwili krasnolud nagle wstał i ruszył w stronę centrum karczmy, ściągając z pleców ciężki dwuręczny topór. Oparł się o jego trzonek i podniósł głos:
- Szukam chętnych do eskorty ogromnej karawany. Wyruszamy w daleką podróż do Miasta na Jeziorze - dalekiej Dale. Wszyscy, którzy nie mają nic do stracenia, wystąp.
Nagle wszyscy znieruchomieli i wbijali wzrok w mówcę.